Το νεύρωμα Morton περιγράφηκε για πρώτη φορά ως μια ανωμαλία στο πρόσθιο πόδι από τον Dudley J. Morton στον οποίο οφείλει το όνομά του.
Τι είναι το νεύρωμα Morton;
Το νεύρωμα Morton είναι ένας καλοήθης όγκος του δακτυλικού νεύρου που αναπτύσσεται συνήθως στο 3ο μεσοδακτύλιο διάστημα του ποδιού. Στο σημείο αυτό το νεύρο βρίσκεται πλάι στην αρτηρία. Πάνω από το νεύρο υπάρχει ο εν τω βάθει εγκάρσιος σύνδεσμος. Κύρια λειτουργία αυτού του συνδέσμου είναι να συγκρατεί τα μετατάρσια οστά. Το νεύρο σε κάθε κίνηση του ποδιού συμπιέζεται λόγω της πίεσης που δέχεται αφενός από την πίεση που ασκείται από το έδαφος και αφετέρου από την πίεση που ασκεί ο εγκάρσιος σύνδεσμος με αποτέλεσμα τη διόγκωσή του.
Νεύρωμα Morton : Ποιους αφορά;
Το νεύρωμα Morton αφορά και τα δύο φύλα, εμφανίζεται όμως περισσότερο συχνά σε γυναίκες ηλικίας 20 – 50 ετών,κυρίως λόγω των ψηλών και στενών στο μπροστινό μέρος παπουτσιών που φορούν. Η χρήση του συγκεκριμένου τύπου παπουτσιού έχει σαν αποτέλεσμα με κάθε κίνηση του ποδιού να πιέζεται το νεύρο από όλες τις πλευρές.
Νεύρωμα Morton : Πότε εμφανίζεται;
Η αιτία εμφάνισης του είναι άγνωστη. Κύριος υπεύθυνος έχει θεωρηθεί το είδος του παπουτσιού που επιλέγεται (στενό στο μπροστινό μέρος με ψηλό τακούνι). Ωστόσο το σύνδρομο Morton μπορεί να προκληθεί από τραυματισμό, πίεση ή ερεθισμό της περιοχής.
Νεύρωμα Morton : Ποιοι παράγοντες είναι επιβαρυντικοί;
Οι παράγοντες που δρουν επιβαρυντικά είναι :
- η πλατυποδία , η οποία προκαλεί μεγαλύτερη παρεκτόπιση του νεύρου με συνέπεια τον ερεθισμό και τη διόγκωσή του
- η ύπαρξη βλαισού δακτύλου που επηρεάζει την πρώτη μεταταρσοφαλαγγική άρθρωση και κατ επέκταση όλο το πρόσθιο μέρος του ποδιού.
Νεύρωμα Morton : Ποια είναι τα συμπτώματα;
Τα συμπτώματα που προκαλεί το σύνδρομο Morton είναι :
- ο έντονος και βαθύς πόνος
- η αίσθηση καύσου στο μπροστινό τμήμα του πέλματος που ανακλάται στα δάκτυλα
- το μούδιασμα των δακτύλων
Τα συμπτώματα οξύνονται όταν φοράμε στενά υποδήματα και επιδεινώνονται κατά τη βάδιση.
Νεύρωμα Morton : Με ποιον τρόπο γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση για το σύνδρομο Morton γίνεται με βάση την κλινική εξέταση και τα ευρήματα του απεικονιστικού ελέγχου. Ο ορθοπεδικός θα καταγράψει λεπτομερώς το ιστορικό σας και θα προβεί σε ψηλάφιση του σημείου. Τις περισσότερες φορές δεν διακρίνεται κάποιο εξόγκωμα αλλά κατά την ψηλάφιση ο γιατρός διαπιστώνει την παρουσία μιας μάζας.
Ο απεικονιστικός έλεγχος περιλαμβάνει:
- Απλή ακτινογραφία ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο κατάγματος, οστικής κύστης κλπ.
- Μαγνητική τομογραφία και υπέρηχο προκειμένου να επιβεβαιωθεί η παρουσία όγκου.
Νεύρωμα Morton : Διαφορική διάγνωση
Ο γιατρός πρέπει να αποκλείσει το ενδεχόμενο ορισμένων παθήσεων που παρουσιάζουν κοινά συμπτώματα. Αυτές είναι οι εξής:
- μεταταρσαλγία
- θυλακίτιδα της μεταταρσοφαλαγγικής άρθρωσης
- αρθρίτιδα της μεταταρσοφαλλαγικής άρθρωσης
- οστεονέκρωση κεφαλής μεταταρσίου
- κάταγμα λόγω κόπωσης
- οσφυαλγία-ισχιαλγία
Ποια είναι η θεραπεία για το σύνδρομο Morton;
Η θεραπεία για το Σύνδρομο Morton είναι αρχικά συντηρητική. Σε μεγάλο ποσοστό των περιπτώσεων όμως η χειρουργική θεραπεία κρίνεται απαραίτητη.
Συντηρητική θεραπεία
Αρχικά τοποθετούνται ειδικά προθέματα στα παπούτσια και συνιστάται η αποφυγή στενών παπουτσιών και ψηλών τακουνιών,δίνεται φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη και στη συνέχεια είτε γίνονται εγχύσεις με αιθυλική αλκοόλη ή με κορτιζόνη. Να σημειωθεί πως οι εγχύσεις κορτιζόνης δεν αποτελούν θεραπευτικό μέσο αλλά προσφέρουν προσωρινή ανακούφιση από τα συμπτώματα. Η φυσικοθεραπεία έχει εφαρμογή και είναι δυνατό να περιλαμβάνει πρόγραμμα με κρυοθεραπεία, διατατικές ασκήσεις και υπέρηχους.
Χειρουργική αντιμετώπιση
Το χειρουργείο δίνει την οριστική λύση στο πρόβλημα όταν η συντηρητική θεραπεία αποτύχει.
Ο χειρουργός πραγματοποιεί είτε πελματιαία τομή, είτε ραχιαία ώστε να φτάσει στον εγκάρσιο μετατάρσιο σύνδεσμο και να αφαιρέσει το νεύρωμα. Η τομή που προτιμάται είναι η ραχιαία διότι η αποκατάσταση είναι γρηγορότερη και ο ασθενής είναι σε θέση να περπατά φορώντας το ειδικό παπούτσι από την πρώτη ημέρα. Στην περίπτωση που επιλεγεί η πελματιαία τομή (παλαιά μέθοδος) ο ασθενής θα πρέπει να υποβοηθείται από βακτηρίες μασχάλης (πατερίτσες) για περίπου 3 εβδομάδες. Το μεγάλο μειονέκτημα της πελματιαίας προσπέλασης είναι η ουλή η οποία ταλαιπωρεί τον ασθενή για μεγάλο διάστημα λόγω του σημείου της που ενέχει τον κίνδυνο επιμόλυνσης.
Σύνδρομο Morton : Μικροχειρουργική αντιμετώπιση με ραχιαία τομή
Ο χειρουργός διενεργεί μία τομή ελάχιστου μήκους (2-3 cm) στη ραχιαία επιφάνεια του ποδιού. Η επέμβαση διαρκεί περίπου 30 λεπτά και ο ασθενής εξέρχεται από το νοσοκομείο έπειτα από λίγες ώρες φορώντας ένα ειδικό παπούτσι αποφόρτισης του πρόσθιου μέρους του ποδιού. Η μέθοδος της ραχιαίας προσπέλασης είναι δυσκολότερη τεχνικά σε σχέση με την πελματιαία αλλά έχει περισσότερα οφέλη γι αυτό προτιμάται.