Η ρήξη δικεφάλου βραχιόνιου είναι μια σχετικά σπάνια πάθηση η οποία αφορά άντρες και σχετίζεται με την άρση μεγάλου βάρους, όπως κατά τη βαριά χειρονακτική εργασία ή την άθληση. Ενδέχεται όμως να συμβεί και σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας λόγω της εκφύλισης των ινών του τένοντα ως αποτέλεσμα της χρόνιας φθοράς του οργανισμού.
Ρήξη δικεφάλου : Η ανατομία της περιοχής
Ο δικέφαλος μυς βρίσκεται στην πρόσθια επιφάνεια του βραχίονα. Όπως μαρτυρά η ονομασία του έχει 2 κεφαλές οι οποίες ξεκινούν από διαφορετική περιοχή του ώμου και καταλήγουν στην ίδια περιοχή του αγκώνα.
Ρήξη δικεφάλου : Τύποι
Η ρήξη δικεφάλου μπορεί να είναι ολική ή μερική. Κατά την ολική ρήξη ο τένοντας χωρίζεται σε δύο κομμάτια. Ο δικέφαλος χάνει τη λειτουργία του και η μορφολογία του μυ αλλάζει. Αποκτά όγκο και στρογγυλό σχήμα, μια παραμόρφωση που ονομάζεται διεθνώς ως “μπράτσο του Ποπάι” (Popeye deformity), αφού θυμίζει το γνωστό καρτούν!
Ρήξη δικεφάλου : Πότε συμβαίνει;
Συνήθως προκύπτει όταν ο αγκώνας, ενώ βρίσκεται σε κάμψη, προσπαθεί να σταματήσει την πτώση ενός βαρέως αντικειμένου (υπέρμετρη πλειομετρική επιβάρυνση). Η πιθανότητα να συμβεί αυξάνει ως αποτέλεσμα της χρόνιας καταπόνησης της περιοχής. Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι το κάπνισμα (7,5 φορές πιο συχνή στους καπνιστές), η χρήση αναβολικών στεροειδών, η χρόνια τενοντίτιδα του δικεφάλου και η χρόνια τριβή του τένοντα κατά τις κινήσεις που μπορεί να παρατηρείται σε ορισμένα άτομα.
Ρήξη δικεφάλου : Ποιους αφορά;
Η ρήξη δικεφάλου αφορά κυρίως άνδρες ηλικίας περίπου 40 ετών, οι οποίοι ασκούν βαριά χειρωνακτικά επαγγέλματα, ή σε αθλητές άρσης βαρών, ρίψης ακοντίου, σφαίρας κτλ. Ωστόσο είναι δυνατό να συμβεί και σε άνδρες ηλικίας από 20 έως 70 ετών.
Ρήξη δικεφάλου : Ποια είναι τα συμπτώματα;
Την ώρα που συμβαίνει η ρήξη δικεφάλου ακούγεται ένας χαρακτηριστικός ήχος σχισίματος, ο οποίος συνοδεύεται από :
- έντονο πόνο
- οίδημα
- εμφάνιση εκχυμώσεων (μελανιές) στην πρόσθια επιφάνεια του αγκώνα
- αδυναμία εκτέλεσης στροφικών κινήσεων του καρπου και του πήχη
Η ολική ρήξη του δικεφάλου οδηγεί σε απώλεια δύναμης κατά:
- 40%-50% της στροφής του πήχη σε υπτιασμό
- 30% της κάμψης του αγκώνα
- 15% της σύλληψης της παλάμης
Ρήξη δικεφάλου : Πως γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση γίνεται με βάση το ιστορικό του ασθενούς και τα συμπτώματα που παρουσιάζει κατά την κλινική εξέταση. Ακολουθεί απεικονιστικός έλεγχος προκειμένου να επιβεβαιωθεί η ρήξη δικεφάλου, ο οποίος περιλαμβάνει υπέρηχο και μαγνητική τομογραφία. Αν η ρήξη είναι ολική πρέπει να αντιμετωπιστεί εγκαίρως, το αργότερο μέσα σε τρεις με τέσσερις εβδομάδες. Αν παρέλθει μεγαλύτερο διάστημα και η ρήξη δικεφάλου παραμεληθεί η αποκατάσταση γίνεται δυσκολότερα καθώς ενδέχεται να χρειαστούν μοσχεύματα.
Ρήξη δικεφάλου : Με ποιον τρόπο θεραπεύεται;
Η μερική ρήξη δικεφάλου είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί συντηρητικά με:
- Αντιφλεγμονώδη φάρμακα
- Χρήση ειδικού νάρθηκα
- Πρόγραμμα φυσικοθεραπείας
Η θεραπεία για την ολική ρήξη δικεφάλου γίνεται με χειρουργική επέμβαση. Ο μοναδικός τρόπος για να διατηρηθεί ακέραια η δύναμη κατά την κάμψη του αγκώνα και τις στροφικές κινήσεις του πήχη είναι η χειρουργική αποκατάσταση του τένοντα του δικεφάλου βραχιονίου. Ως εκ τούτου η συντηρητική θεραπεία της ολικής ρήξης έχει θέση μόνο σε ηλικιωμένα άτομα με πολύ χαμηλές καθημερινές απαιτήσεις.
Ρήξη δικεφάλου : Η χειρουργική επέμβαση
Στόχος της επέμβασης είναι η λειτουργική αποκατάσταση της πάσχουσας περιοχής. Η μέθοδος είναι ελάχιστα επεμβατική και δεν απαιτεί την εισαγωγή του ασθενούς στο νοσοκομείο (Χειρουργείο Ημέρας). Κατά την επέμβαση επιτυγχάνεται η καθήλωση του τένοντα στο δικεφαλικό όγκωμα. Αυτό γίνεται είτε με δύο μικρές τομές, είτε με μία τομή αναλόγως την τεχνική που θα ακολουθηθεί. Για την επανακαθήλωση του τένοντα υπάρχουν πολλές επιλογές υλικών, όπως οι ενδοστικές άγκυρες, το button, τα ενδοστικά ράμματα κλπ, αναλόγως την τεχνική που θα ακολουθήσει ο χειρουργός.
Ρήξη τένοντα : Η διαδικασία της επέμβασης
Η διαδικασία της επέμβασης είναι απλή. Η διάρκειά της είναι μία ώρα κατά προσέγγιση. Η αναισθησία που γίνεται είναι γενική. Ο χειρούργος διενεργεί τις τομές στην περιοχή του αγκώνα, διακρίνει τον σχισμένο τένοντα, τον επαναφέρει στη θέση του και τον καθηλώνει με στο οστό της κερκίδας. Το βασικό πλεονέκτημα της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής είναι ότι δεν υπάρχει ο κίνδυνος τραυματισμών των υγιών ιστών της περιοχής. Οι επιπλοκές στη συγκεκριμένη επέμβαση είναι σπάνιες. Στην περίπτωση που προκύψουν αφορούν μούδιασμα στην περιοχή του αντιβράχιου, μόλυνση ή δυσκαμψία και είναι απολύτως αντιμετωπίσιμες.
Ρήξη δικεφάλου : Η μετεγχειρητική πορεία
Ο ασθενής εξέρχεται του νοσοκομείου μετά από λίγες ώρες ή την επόμενη ημέρα. Τις πρώτες ημέρες αισθάνεται ήπιας έντασης πόνο, ο οποίος εξαλείφεται με τη χορήγηση απλών αναλγητικών. Θα χρειαστεί να γίνει η τοποθέτηση ενός ειδικού κηδεμόνα για διάστημα περίπου ενός μήνα, ο οποίος θα επιτρέπει να γίνονται συγκεκριμένες κινήσεις. Αφού απομακρυνθεί ο κηδεμόνας θα χρειαστεί να ακολουθήσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας.
Μετά τις πρώτες έξι εβδομάδες ο ασθενής θα είναι σε θέση να πραγματοποιεί κάθε είδους κίνηση εκτός από άρση βαρών. Η πλήρης λειτουργικότητα αποκαθίσταται σταδιακά μέσα σε διάστημα περίπου έξι μηνών.